Atilla weet waar je moet zijn voor de dopeste muurtjes in Rotterdam.
Atilla Bron is op zijn veertiende al een groot freerunnertalent. Wie zijn voor Atilla zijn grote game changers die hem tot zo’n fanatieke freerunner maakten? En is hij dan nooit bang?
Wie was jouw grote gamechanger?
Voor mij waren dat mijn trainers van de Freestyle School Rotterdam. Onur en Alex. Zij hebben mij de afgelopen jaren getraind en gepusht, bieden me mentale steun en weten wat ik kan. Zij helpen mij bij het bepalen of wat ik wil doen niet te gevaarlijk is. Ik kan met ze sparren. Dat is fijn, omdat het mentaal best spannend kan zijn.
Als ik met vrienden train in de stad, helpen zij me ook om keuzes te maken. Zij weten ook wat ik kan. Als ik twijfel, zeggen ze: ‘ah joh, je kan dit wel.’ Maar andersom zeggen ze ook zeggen van: ‘nah, doe dat maar niet.’
Het freerunnen zat altijd al een beetje in me, denk ik. Vroeger klom ik overal in, bij elke speeltuin hing ik in het klimrek. Ik begon op een gegeven moment een beetje YouTube video’s te kijken van freerunners. Nu ben ik al twee jaar serieus bezig. Ik train veel in de gym in Rotterdam, maar ik ga het liefst buiten in de stad freerunnen. Met vrienden, en andere mensen waar ik dan weer nieuwe vrienden mee maak. Dan gaan we een beetje rondlopen en zoeken we naar allemaal muurtjes enzo, waar je goed kan jumpen. Heel soms freerunnen we op hoge gebouwen, maar dat doen we niet vaak, want het is toch best wel gevaarlijk. Je speelt wel met je leven.
Ben je nooit bang?
Ja tuurlijk. Het is ook wel heel mentaal. Maar wat ik dan doe, is me goed voorbereiden. Als ik op een plek kom die ik spannend vind, dan begin ik bijvoorbeeld met kleine jumps. Ik begin met eentje van twee meter, bijvoorbeeld, en als dat lukt, ga ik naar drie meter. Als ik er echt vertrouwen in heb, doe ik er ook tricks bij. Zoals salto’s, frontflips en backflips. Maar met dit soort tricks begin ik altijd in de gym, met een zachte ondergrond. Voordat ik met mijn eerste salto naar buiten ging, had ik die minstens tweeënhalve maand in de gym geoefend.
Gelukkig heb ik nog nooit iets gebroken. Laatst kwam ik wel slecht terecht. Ik landde met mijn been net niet goed op een randje. Toen had ik een gat in mijn scheenbeen en moesten er vijf hechtingen in.
Wanneer voel jij je zelf een game changer?
Samen met een vriend geef ik kleine kinderen les. Je ziet dan wel dat zij tegen me opkijken. Als wij buiten aan het freerunnen zijn, komen er ook vaak wel kinderen bij ons staan. Dan vragen ze waar we dat hebben geleerd, en zeggen: dat wil ik ook! Dan vertel ik hen dat je ervoor kan trainen bij de Freestyle School.
Waar kunnen we je volgen?
Instagram: atilla._.pkr